گردشگری ایران؛ از ساز ناکوک تا نوای شورانگیز توسعه
محمدرضا امیری‌نژاد سرپرست معاونت صنایع‌دستی استان گیلان در یاداشتی نوشت: در سرزمینی که هر گوشه‌اش روایتی از تاریخ، فرهنگ و تمدن، و تصویری زیبا و بی بدیل از طبیعت است، بی گمان گردشگری برای سعادتمند نمودن یک ملت به تنهایی کفایت می کند؛ و در این راستا فارغ از انگیزه، نوع جذب گردشگر و پتانسیل‌های طبیعی و مصنوعی، چه فراوان از کشورهایی که با برنامه‌ریزی و تیزهوشی، گوی سبقت را از سایرین ربوده و تا به آنجا رسیده‌اند که صنعت گردشگری سهمی قابل اعتنا در تولید ناخالص ملی ایشان ایفا می نماید؛ و با این اوصاف کشورهایی همچون ماکائو، مالدیو، یونان، کرواسی و غیره در این جرگه قرار می‌گیرند.
آنچه مسلم است گردشگری ایران، با وجود گنجینه‌ای بی‌نظیر از مواریث ارزشمند جهانی، جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی، هنوز نتوانسته به جایگاه شایسته‌اش در اقتصاد و دیپلماسی فرهنگی کشورها دست یابد؛ که ریشه یابی دلایل و ارائه راهکار به منظور حرکت در مسیر جذب گردشگر و بخصوص خارجی بسیار حائز اهمیت است.
فقدان سیاست‌گذاری منسجم، نهادهای متعدد با مأموریت‌های موازی پراکنده، زیرساخت‌های ناکافی، جاده‌های نامناسب، کمبود اقامتگاه‌های استاندارد و ضعف در حمل‌ونقل هوایی و ریلی از جمله چالش‌های پیش روی صنعت گردشگری ایران است که مانع از آن شده تا آنگونه که باید حوزه مذکور سهم خویش را در توسعه اقتصادی کشور ایفا نماید.
آنچه بیان گردید نگاه محدودکننده و سلیقه‌ای به گردشگران خارجی و در برخی از موارد، برخوردهای امنیتی یا فرهنگی نامعقول و غیرضرور با آنها مانع از شکل‌گیری تصویر مثبت از ایران در ذهن جهانیان شده است که برای غلبه بر این باور نادرست، برنامه‌ریزی‌های هماهنگ و همه جانبه بسیار ضروری است.
کم توجهی به تبلیغات در سطح بین المللی به منظور شناساندن ظرفیت‌های بی‌نظیر از جاذبه‌های گردشگری کشور عزیز ما ایران از دیگر تنگناهایی است که با این صدای ضعیف در هیاهوی پرشمار و بلند سایر کشورهای مدعی، ره به جایی نبرده تا آنجا که رسیدن به سرمنزل مقصود را دشوار نموده، بنابراین معرفی پتانسیل‌های بی بدیل گردشگری و جاذبه‌های سرمایه‌گذاری این حوزه با صدایی رسا و فریادی بلند به گوش کم شنوایان جهان اجتناب ناپذیر می باشد.
اینک اگر چه توجه جدی به گردشگری داخلی بسیار حائز اهمیت است، اما بنظر نگارنده فراتر از این اصل، عنایت وافر به حوزه گردشگری خارجی که در پی آن ارز وارد کشور می‌شود، باید در دستور کار تصمیم سازان قرار گیرد تا علاوه بر تاثیر بهبود وضعیت اقتصادی مردم و جوامع محلی، با شناساندن پتانسیل‌های عظیم منابع کشور، بسترهای لازم برای سرمایه‌گذاران خارجی نیز فراهم آید؛ و خود می‌دانیم که این مهم محقق نخواهد شد مگر آنکه با عزمی راسخ موانع حضور سهل و آسان گردشگران از تمام کشورهای جهان برداشته شده و به موازات آن، بهینه سازی و توسعه زیرساخت‌ها در تمام حوزه‌ها اعم از جاده‌ای، ریلی، دریایی، هوایی، مراکز اقامتی و پذیرایی با اولویت حفظ و حراست از مواهب خدادادی محیط زیست در سرلوحه اقدامات مردم و مسئولین قرار گیرد؛ که اگر چنین شود پاسداشت نعمت، نعمت را افزون نموده و رشد و ترقی کشور را بیش از پیش رقم می‌زند؛ آنگونه که با کوک شدن ساز گردشگری، حال مردمان و کائنات این دیار تمدن ساز خوش و فرجامی نیکو در انتظار ایرانیان خواهد بود؛ و البته این مهم دست یافتنی است مشروط بر آنکه قطار گردشگری جهان بر ریل جاذبه‌های مسحورکننده ایران به حرکت درآید.
انتهای پیام/
