
“خیر شرافتمند گیلانی؛ اهدای ۱۷۰۰ میلیارد تومان برای کارهای عامالمنفعه و ساخت بیمارستان سرطانی”
یکی از خیرین بزرگوار گیلان، با اهدای ۱۷۰۰ میلیارد تومان برای کارهای عامالمنفعه، بهویژه در حوزه درمان بیماران، ثابت کرد که هنوز انسانهایی وجود دارند که با نیکوکاری و کمک به دیگران، جاودان میشوند. این شخصیت برجسته، اسدالله رضا زاده ، ۷۹ ساله اهل شرق استان گیلان، با اقدامات بینظیر خود، مردم را به حیرت و تحسین واداشته است.
به گزارش گروه رسانهای ایران “گرا” ، اسدالله رضا زاده در گفتوگو با برنامه “بدون تعارف” اعلام کرد که بزرگترین مدرسه خصوصی گیلان را در حوزه خیریه به نام مرحوم مادرش ساخته است. این مدرسه، یکی از پروژههای مهم او برای توسعه آموزش در منطقه است.
حمایت از بیماران دیالیزی
این خیر شرافتمند، ۲۸ باب مغازه در شهرستان رودسر را در زمینی به مساحت ۲۰۰۰ متر مربع به بیماران دیالیزی اختصاص داده است. وی با اشاره به افزایش درآمد از طریق ساختوساز، اظهار داشت:
“هر مقدار که درآمد بیشتری کسب کنم، آن را صرف امور خیریه و کمک به نیازمندان خواهم کرد.”
پروژه بزرگ: ساخت بیمارستان سرطانی
یکی از اهداف اصلی اسدالله رضا زاده، ساخت بیمارستانی ویژه برای بیماران سرطانی است. وی افزود:
“من یک ملک در تهران دارم که ارزش آن بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان است. تمام این مبلغ صرف ساخت این بیمارستان خواهد شد.”
علاوه بر این، اگر بودجه کافی نباشد، وی قصد دارد خودروی شخصی خود را نیز بفروشد تا هزینههای این پروژه انساندوستانه تأمین شود.
زندگی ساده و دور از تجملات
رضا زاده در حال حاضر در یک ساختمان معمولی در رشت زندگی میکند و اغلب برای سفر به تهران از اتوبوس استفاده میکند. وی با اشاره به سبک زندگی ساده خود، بیان کرد:
“من از زندگی عادی و بدون تجمل لذت میبرم و این افتخار برای من است که بتوانم در راه خدا و کمک به دیگران هزینه کنم.”
سابقه خیریه در گیلان
اوایل سال جاری، یک پزشک خیر اهل لاهیجان نیز زمینی به ارزش ۴۰۰ میلیارد تومان در میدان آفریقای تهران را برای توسعه حوزه پزشکی و درمان اختصاص داده بود. این اقدامات نشان میدهد که استان گیلان همواره مهد نیکوکاران و انساندوستان بوده است.
نظر شما چیست؟
این اقدامات الهامبخش، نشاندهنده این است که هنوز انسانهایی وجود دارند که با مهربانی و مهرورزی ، جامعه را به جلو میبرند. نظر شما مردم ایران و گیلان درباره این اقدامات چیست؟ آیا فکر میکنید که چنین اقداماتی میتواند الگویی برای دیگران باشد؟