نقش موثر جهاد دانشگاهی در پیشرفت کشور، از تربیت صحیح فکری و عملی دانشجویان تا دستیابی به فناوریهای پیشرفته در حوزه های صنعتی، دفاعی، پزشکی و زیرساختی

این ساختار، نیروی انسانی را از بین می‌برد، در حالی که جهاد دانشگاهی یک نهاد انقلابی و مأموریت‌محور است و نیازمند جابجایی و به‌کارگیری ظرفیت‌هاست. ما این موضوع را به دولت منعکس کرده‌ایم؛ دولت نیز از ایده غیردولتی شدن نهادی مانند جهاد استقبال می‌کند. افتخار این نهاد همواره مهر انقلاب بر پرونده بوده است؛ اگر قرار بود دولتی باشیم، ۴۴ سال معطل نمی‌شدیم.

پرسش: و سرلوحه دوم کار شما چیست؟

منتظری: سرلوحه دوم، احیای ارزش‌های بنیادین است. باید همه به این باور برسند که ما «عضو جهاد دانشگاهی» هستیم، نه کارمند یا پرسنل دولتی. این بازگشت به ایدئولوژی و ماهیت ایمانی، عاطفی و معنوی نهاد است؛ همان چیزی که رهبر انقلاب بر آن تأکید داشتند.

پرسش: در مدیریت داخلی، این رویکرد چه تأثیری بر روابط سلسله مراتبی خواهد داشت؟

منتظری: اگر کسی سمت ریاست یا مدیریت کل را دارد، این صرفاً برای تفکیک وظایف اجرایی است، نه کسب برتری یا فضیلت، ارزش‌گذاری بر اساس سِمَت در جهاد دانشگاهی جایی ندارد.باید این نگاه را نهادینه کنیم که جهاد دانشگاهی محل اشتغال نیست. اگر کسی صرفاً برای شغل به اینجا آمده، در انتخاب مسیر اشتباه کرده است؛ اگرچه تأمین حداقل‌های معیشتی کارکنان وظیفه ماست، اما هویت اصلی ما مأموریت ماست، نه فیش حقوقی.

پرسش: شما اشاره کردید که جهاد دانشگاهی «محل اشتغال» نیست و کسی که صرفاً برای شغل آمده، اشتباه کرده است. با این حال، کارکنان محترم این نهاد نیاز به تأمین معیشت شرافتمندانه دارند، در این میان، چگونه بین این آرمان‌خواهی و نیازهای روزمره کارکنان تعادل برقرار می‌کنید؟

منتظری: این یک نکته بسیار حیاتی است، اگر فردی عضو جهاد دانشگاهی است اما از آرمان‌ها، انقلاب فرهنگی و چشم‌انداز این نهاد بی‌اطلاع باشد، نشان می‌دهد اشتباه وارد این مجموعه شده و آن را با یک اداره دولتی دیگر اشتباه گرفته است.اما در عین حال، هیچ کس نباید در رنج باشد. در فرهنگ دینی ما، امام صادق (ع) فرمودند: کسی که با شوق و برای اجر الهی از خانه بیرون می‌آید، اگر شهید برگردد جایگاهش مشخص است. این شوق، جایگزین شغل نیست، اما باید هدف اصلی باشد. من با احترام به همه همکاران عزیز، باید بگویم که برای من، سخت‌گیری‌ها باید در مورد شخص خودم اعمال شود، نه اعضا.

پرسش: این رویکرد به معنای نادیده گرفتن نیازهای همکاران است؟

منتظری: خیر، دقیقاً برعکس. مدیر ارشد کسی است که باید سختی‌ها را بر خود هموار کند تا بتواند نیازهای همکارانی که زیرمجموعه او کار می‌کنند را برطرف سازد و زمینه زندگی شرافتمندانه و آبرومندانه آن‌ها را فراهم آورد. این خود یک جهاد است.در مسئله ناهار، من ممکن است به دلیل اصول شخصی خودم گرسنه بمانم، اما این دلیل نمی‌شود که بقیه، به‌ویژه کسانی که توان مالی کافی ندارند، از وعده غذایی ظهر محروم بمانند. وظیفه من این است که در قیمت آن ناهار مشارکت کنیم و سوبسید بدهیم. اگر فردی خودش نمی‌خواهد ناهار بخورد، اختیار دارد، اما ما نمی‌توانیم اجازه دهیم که دیگران به دلیل مشکلات مالی، از یک حق اولیه محروم شوند. مدیریت توانمند، مدیری است که خود را از برخی مزایا محروم می‌کند تا آسایش دیگران را فراهم آورد.